Route: verstevigen
In 2010-2011 namen ca. 60 leerlingen van het Leo Kannercollege deel aan twee grote kunstprojectweken waarin zij hun eigen muziektheatervoorstelling hebben gemaakt. Samen met musici van het Rotterdams Philharmonisch Orkest en het Residentie Orkest traden zij op in respectievelijk De Doelen en de Anton Philipszaal. De projecten hadden een grote impact op de leerlingen: zij lieten onvermoede talenten zien, verlegden hun eigen grenzen en durfden veel meer dan 'iedereen' dacht.
De positieve resultaten en ervaringen die de school met deze kunstprojecten had, waren de aanleiding om opnieuw met kunst en cultuur aan de slag te gaan. Deze keer doorlopen 55 leerlingen in twee jaar tijd vier kunstprojectweken waarin ze onder leiding van kunstdocenten met fotografie, film en beeldende kunst aan hun verbeelding, sociale vaardigheden en sociaal emotionele ontwikkeling werken.
In deze sessie geven we inzicht in de aanpak, het proces en tonen we de resultaten van de eerste twee kunstprojectweken. Ook vertelt oud-leerling Bianca de Haas die heeft deelgenomen aan de kunstprojecten in 2010 wat haar ervaringen waren en hoe deze projecten tot op de dag van vandaag nog impact hebben op haar leven. Er is ruimte om met de deelnemers in gesprek te gaan.
Route: verankeren
Wat gebeurt er op het terrein van cultuureducatie en -participatie voor kinderen met een chronische ziekte en hun familie? Welke organisaties/personen zijn daarbij betrokken en wat is er nodig om een gestructureerde aanpak van cultuureducatie en -participatie voor hen te realiseren? Prof. Hugo Heymans, voormalig hoogleraar Kindergeneeskunde aan de UvA leidt de discussie in. Hij zal vanuit een historisch perspectief een toelichting geven op het belang van cultuur voor de steeds groter wordende groep kinderen en jongeren met een chronische ziekte.
Tussen februari en juni 2019 voert Dirk Monsma een veldverkenning uit in zeven academische kinderziekenhuizen. Hij betrekt daarbij nadrukkelijk ook ouders en kinderen. Tijdens de sessie presenteert hij zijn eerste bevindingen en gaat hij daarover in gesprek met de deelnemers.
Ben je theatraler dan je dacht en kun je verschillende theaterwerkvormen leren kennen/inzetten? Daar kom je na deze workshop wellicht achter! Je leert handpoppen, prentenboeken en muziek(-instrumenten) gebruiken tijdens je theater/drama/dans/muzieklessen, maar ook bij andere vakken. Theater is een prachtige ingang bij veel kinderen. Iedereen kan op zijn/haar manier mee doen, meebeleven en meegenieten.
Anke Purmer is mede-eigenaar van Kiem Kunst. Samen met Cara Stolp bracht zij het boek Zure Bommen & Bonbons uit, het allereerste handboek met een praktische en eenvoudige methodiek voor iedereen die theater wil maken met mensen met een beperking. In het boek staat de Kiem Theater Methodiek beschreven. Kiem staat voor ontkiemen en tot bloei komen.
Als mens groei je door hoofd, hart en handen zoveel mogelijk met elkaar te verbinden. En door bewust waar te nemen, innerlijke verbeelding de kans te geven en ervaringen, verhalen, meningen en ideeën te ontwikkelen. Voor je ontwikkeling ben je afhankelijk van medemensen. Door verbeelding, expressie en samenspel te trainen, ontwikkelen we vaardigheden om onze innerlijke verbeelding vorm te geven en te uiten en te delen met anderen. Anders zijn, doet anders denken en anders kijken. De wereld wordt kleurrijker als we authentieke verhalen en ervaringen met elkaar delen.
In deze sessie ga je zelf ervaren hoe je op eenvoudige wijze persoonlijke verhalen verzamelt en op welke manieren je deze kunt delen met anderen. Een praktische workshop die concrete handvatten oplevert voor de dagelijkse praktijk.
Binnen het onderzoeksproject Speciaal Verbeeld (2018-2019) werken kunstvakdocenten en onderzoekers samen om te kijken hoe je de verbeeldingskracht van kinderen in het speciaal onderwijs kunt stimuleren. Er is nog weinig bekend over hoe kunstonderwijs kan bijdragen aan de verbeeldende vermogens van leerlingen met speciale onderwijsbehoeften, terwijl juist voor deze doelgroep de verbeelding een passende manier zou kunnen zijn om zichzelf, anderen en de wereld om hen heen beter te kunnen begrijpen. Het speciaal onderwijs stelt de kunstvakdocent echter voor extra uitdagingen en vraagstukken, vanwege de grote verschillen tussen leerlingen in één klas. Want: hoe ontwikkel je nu een programma waar iedereen mee uit de voeten kan?
Gedurende één schooljaar volgen twee onderzoekers acht leerlingen die op twee verschillende scholen (CSO De Zonnehoek in Apeldoorn en De Olivijn in Almere) een jaar lang drama of beeldende lessen krijgen.
In deze workshop laten beeldend docent Saskia Pekelharing en dramadocent Simone Roerig zien hoe zij de verbeelding aanspreken bij de leerlingen en delen zij hun ervaringen. Onderzoekers Zoë Zernitz en Theisje van Dorsten plaatsen deze praktijk in een wetenschappelijke context en gaan dieper in op wat verbeeldingskracht is, hoe je het kunt herkennen en stimuleren.
Van 2016 tot 2018 hebben tien scholen in speciaal onderwijs (SO) en speciaal basisonderwijs (SBO) in de stad Groningen gezamenlijk gewerkt aan de professionalisering van het cultuuronderwijs. Het resultaat:
In deze deelsessie krijgen jullie informatie over het project Cultuurprofs en een presentatie over de samenwerking binnen één van de SO-scholen.
Kan iedereen gedichten maken? Zo ja, hoe dan?
Ieder mens heeft de behoefte zich te uiten, te vertellen over wat hem/haar bezighoudt, wat hij/zij ervaart. ieder mens beschikt ook over een eigen taal. Met die twee elementen schrijf je een gedicht in een aantal concrete, reproduceerbare stappen. Ook sta je stil bij de vraag hoe en waarom je dat in een klas of groep (ook binnen het speciaal onderwijs) zou kunnen doen. Let op: Hoewel het gedicht slechts een middel is tot persoonlijke groei, is de uitkomst vaak verrassend!
Een sessie met persoonlijke verhalen. Dagvoorzitter Wendelien Wouters gaat in gesprek met een aantal makers en kunstenaars.